De vraag is of wij daar iets mee kunnen. Een bedrijfstak-cao is immers van een andere orde dan een ondernemings-cao. Wij maken afspraken voor onze gehele sector en dus voor alle bedrijven. Voor bedrijven die het goed doen, maar ook voor bedrijven die het lastig hebben. In gesprek met ondernemers komen die verschillen goed naar voren. Het maakt dat wij als werkgeversdelegatie nog geen concrete inzet hebben voor de komende onderhandelingen. Wat is wijs?
Neem daarbij de oproep van FNV-baas Tuur Elzinga op vrijdag 7 juli. Nota bene op de dag waarop het kabinet op omvallen staat, stelt hij: doe iets aan de koopkracht of stap op. Vakbonden zien maar één oplossing uit de koopkrachtproblemen en dat is een forse loonsverhoging. De FNV heeft het beeld dat het geld bij bedrijven tegen de plinten klotst. Zo jammer is dat alle bedrijven in Nederland, groot en klein en in alle sectoren, over één kam worden geschoren. Juist die nuance zou een gesprek met de vakbonden kunnen openen. Nu denkt de werkgeverszijde: laat maar, er valt met de bonden niet te praten. Het gaat hier, net als met veel andere problemen in Nederland, om de nuances. We moeten ons niet laten verleiden tot een polariserende discussie waar we niet uitkomen. Laten we vooral het gesprek aangaan. Dat is in beider belang. Inmiddels is het kabinet gevallen en als ik de toelichting hoor hoe dit proces is gelopen, zit het ook hier in de nuances.
Wij pleiten al jaren voor het credo ‘werken moet lonen’. De insteek van de vakbonden is hogere lonen. Wij zien echter meer in een verlaging van de werkgevers- en werknemerslasten op arbeid. Het wordt tijd dat het verschil tussen bruto en netto kleiner wordt en dat de overuren die worden gemaakt niet zwaarder worden belast dan de normale uren. Die overuren ontstaan niet alleen door personeelskrapte, maar bij onze sector met name ook door weersomstandigheden en datumbeperkende wetgeving. Daar moet meer oog voor komen! Wij dagen de vakbonden uit om met ons hierover in gesprek te gaan. Daarnaast zijn er nog de werkgeverslasten. De pot waarin de premies komen die de werkgevers betalen, heeft inmiddels een saldo van meer dan 40 miljoen euro. De vraag komt dan boven waarom we nog premie zouden betalen.
