De herbouw van een loods heeft Van Vliet meteen aangegrepen om een warmtepomp te installeren, zodat het bedrijf nu CO2-neutraal is. Samen met de zonnepanelen op het dak zorgt deze pomp er nu voor dat de vloerverwarming in de werkplaats, het magazijn en de kantine werkt. Tevens is er een houtvergassingskachel die het huis, het kantoor en de kelder verwarmt. Deze wordt gevoed met hout dat vrijkomt bij het kappen van bomen en afvalhout van onder meer oude beschoeiingen. Hierdoor hoeft er geen energie van elders meer te worden ingekocht. “Het hoort bij onze huisstijl”, zegt Adrie van Vliet.
Die huisstijl is ecologie, oog hebben voor de natuur. Samen met zijn vrouw Jolanda is hij eigenaar van loon- en aannemingsbedrijf Van Vliet Waarder BV in Waarder. Het bedrijf is actief in een nichemarkt. Het machinepark bestaat uit gespecialiseerde kleinere machines - maar ook inmiddels wat grotere - die goed passen bij de werkzaamheden die het cumelabedrijf uitvoert. “Van oudsher richten we ons vooral op maai- en slootwerk. Daarbij gaan we niet voor het massawerk, maar we zetten ons graag in voor de pareltjes ”, zegt Adrie.
Met die pareltjes bedoelt hij hoogwaardige natuurgebieden, zoals trilveengebieden, legakkertjes, petgaten en schraallanden, op plekken waar bijna niemand komt en die moeilijk begaanbaar zijn. Zo werkt het bedrijf al zo’n veertig jaar voor Staatsbosbeheer in de Molenpolder en Westbroek, zo’n 35 jaar in Polderreservaat Kockengen en voor het veertigste seizoen in de schraallanden in De Meije, waar het met lichte een- en tweeassige trekkers het maaiwerk doet.
Het werken met het kleine machinepark is begonnen bij vader Kees van Vliet, die het bedrijf in 1965 begon “Mijn vader had een ouderwetse achtergrond. Hij was geen echte machineman. Handwerk vond hij geen probleem en ook wij voeren nog steeds veel werk met de hand en met kleine machines uit. Door zijn durf en inzet is hij bij organisaties als Staatsbosbeheer, Nederlandse Gasunie en waterschappen aan het werk geraakt, waarvoor wij nu dus nog steeds werken”, zegt Adrie. Het massawerk laat hij liever links liggen. “Hoogwaardige ecologie onderhouden vind ik het mooiste om te doen: poelen uitmaaien, bermen maaien waar de kattenstaarten en koningsbloemen moeten blijven staan en eilandjes creëren waar orchideeën, moerasaardbeien en mossen weer de ruimte moeten krijgen.”
Vorig jaar heeft Van Vliet een zesjarig contract voor het beheer van bermen en watergangen in de eigen gemeente Bodegraven Reeuwijk binnengehaald, waarbij de ecologie en duurzaamheid één van de grootste doelstellingen is. “Dit contract is ons gegund samen met een collega-bedrijf, waarbij onze doelstelling tot verhoging van de ecologie en duurzaamheid de hoogste punten scoorde, onder andere door onze grote gebiedskennis.”
Gespecialiseerd personeel
Betrokken personeel is bij deze specialiteit van groot belang. “Elke medewerker heeft een cursus Flora & fauna gedaan en iedereen heeft wel iets met ecologie”, zegt Jolanda. “Een honderd procent trekkerchauffeur zou hier niet goed uit de voeten kunnen. Hij moet ook een beetje groen kunnen denken”, legt ze uit. De negen vaste personeelsleden hebben allemaal hun eigen specialiteit en hun eigen daarbij behorende machine. In de zomer en in de herfst zijn de medewerkers vooral met maai- en slootwerk bezig, maar daarnaast is het bedrijf in de loop van de jaren goed voorzien van diverse andere machines voor agrarische dienstverlening, grondverzet, baggerwerk, sloopwerk, plantwerk en het aanleggen van beschoeiingen, dammen, terreinverharding, riolering, bestrating, et cetera. In de winter worden er regelmatig natuurlijke oevers aangelegd.
De specialisatie maakt het vinden van het juiste personeel nog lastiger dan het al is. “We werken ook met een aantal zzp’ers, maar die hebben ook hun eigen specialisme”, zegt Van Vliet. “Als ik een klus heb waarbij iemand drie weken met de bosmaaier op pad moet, dan kan ik daar mijn eigen jongens niet voor vrij maken. Ik moet dan aankloppen bij een uitzendbureau, maar daar vind je vaak niet de juiste jongens met de juiste werkhouding en kennis van planten en machines. Dat maakt het enorm lastig. Het is jammer dat je niet zo even mensen met de juiste interesse uit de markt kunt halen. Dat is echt een probleem”, aldus Adrie. Daarom zet het bedrijf ook erg in op het behouden van mensen. “Onze jongens zijn het allerbelangrijkst”, zegt Jolanda. “Zonder hen zijn we nergens. We zijn er voor hen en hopen hen de waardering te geven die ze verdienen. We hebben een leuke groep, die erg betrokken is bij ons bedrijf en bij elkaar.”
“De jongens hebben ook onderling veel contact met elkaar”, voegt haar man eraan toe. “Dat is eveneens belangrijk. Hun werkzaamheden moeten goed op elkaar worden afgestemd. In de kantine wordt veel onderling overleg gepleegd om de werkzaamheden zo efficiënt mogelijk uit te voeren. Als er tijdens de werkzaamheden een opmerking of aanvraag binnenkomt, hoef ik hen maar even te bellen en ze lossen het gezamenlijk op. Behalve dat dat iets zegt over hun onderlinge contact is het voor mij ook een meerwaarde richting de opdrachtgever, want die wil ik natuurlijk ontzorgen.”
Omvormen
Personeel behouden is ook de reden dat ze het bedrijf langzamerhand aan het omvormen zijn. “Voor het kleinere maaiwerk en het handwerk krijg je echt de mensen niet meer aangetrokken, want het is zwaar werk. Zo loop je bij het maaien van de trilvenen vaak in het water”, zegt Adrie. Om de medewerkers te ontlasten en ze enthousiast te houden, heeft het bedrijf vorig jaar de Truxor DM 5045 aangeschaft. Met dit amfibievoertuig kunnen ze maaien op drassig land, zoals de trilvenen, maar ook in sloten waar het te ondiep is voor de maaiboot. “Deze machine past geweldig bij ons werk. We komen nu op plekken waar we nog nooit eerder hebben kunnen maaien. Dat biedt mogelijkheden.”
Behalve de Truxor heeft het bedrijf vorig jaar ook geïnvesteerd in een Siemo-obstakelmaaier. “Binnen de gemeente Bodegraven Reeuwijk, waar zo’n 11.000 knotwilgen en andere bomen staan, is dit een grote verlichting. Het werktuig is gemonteerd voorop een shovel en kan zo’n negentig procent van het gras rond bomen en obstakels maaien. Het restant dient dan nog wel met een bosmaaier te worden gedaan.”
Daarnaast huurt Van Vliet momenteel een rups-zuigmaaiercombinatie, een machine die in Zweden veel wordt gebruikt, maar hier nauwelijks voorkomt. “We willen de vegetatie zo min mogelijk beschadigen en insporing voorkomen, dus rupsbanden leken mij een uitkomst voor de natte gebieden waarin we werken”, vertelt de ondernemer. “Wij blijven telkens op zoek naar betere werkwijzen om drassig en nat terrein te betreden en te bewerken om het onder meer te verschralen en om het aantal soorten binnen de flora en fauna te vergroten.”
Dat de opdrachtgevers tevreden zijn, blijkt wel uit het feit dat het werk al maar toeneemt. “Staatsbosbeheer is een grote klant en besteedt steeds meer uit. We krijgen in Nederland gewoon steeds meer natuur, die ook moet worden onderhouden. Wij hebben daar wel die kennis en het juiste machinepark voor. We hebben overal een oplossing voor.”
Hoe de toekomst eruit gaat zien, weet Van Vliet nog niet. Zijn zoon Koen (23) heeft veel interesse in de natuurwerkzaamheden buiten en het overige loonwerk, maar met het kantoorwerk is hij nog niet zo bezig. “Ik heb het geluk een vrouw te hebben gevonden die de hele administratie op zich heeft genomen. Of hij het straks allemaal kan behappen, weten we nu nog niet. Hij is nog jong genoeg. De tijd moet het leren.”
Brand
Het bedrijf heeft er een hectisch jaar op zitten. In september vorig jaar werd één van de loodsen getroffen door brand. Die begon in de kantine en breidde zich rap uit naar het magazijn en de werkplaats. “We werden wakker door het alarm en zagen rook uit de schuur komen”, vertelt Jolanda. “We hebben de brandweer gebeld en nog geprobeerd zelf te blussen totdat die er was, maar er was geen houden aan. De ramen sprongen en de vlammen kwamen eraan alle kanten uit.” Ze hebben nog wel veel machines weten te redden die niet in de werkplaats stonden. Alleen de kelder met oldtimers bleef gespaard. “Gelukkig was er geen stagnatie in werk, omdat de machines waren gered, maar het kost je een hele hoop energie. Het leven ziet er dan ineens even heel anders uit.”
Na onderzoek bleek dat de brand was ontstaan in een kroonsteentje in één van de lampen die in de kantine hingen. “Het heeft veel impact gehad”, gaat Jolanda verder. “Afgelopen jaar zijn we erg druk geweest met de herbouw, want zo’n tachtig procent van de loods moest worden herbouwd. Alle installaties moesten opnieuw worden aangelegd: elektra, water, verwarming en alarm. Het zorgde voor veel rompslomp. Wel ben ik erg blij dat we er een contra-expert bij hebben gehaald. Zij nam onze ergste schrik weg en aan haar kon je alle vragen stellen. Zij is een zeer goede steun in deze roerige tijd geweest. Ik zou het iedereen aanraden die hiermee te maken krijgt.”
Van Vliet Waarder BV
Vader Kees van Vliet begon het bedrijf in 1965 met werkzaamheden voor de Nederlandse Gasunie. Om ook werk in de winter te houden, wist hij via Staatsbosbeheer werk in de bossen bij Amerongen en Leersum te krijgen. Daarna volgden de trilvenen, maaiakkertjes en schraallanden in Westbroek en de Molenpolder en werk voor het waterschap.
In 1987 kwam Adrie in als vennoot in het bedrijf en in 1995 ging zijn vader eruit en kwam zijn vrouw Jolanda in het bedrijf. De gebouwen op het terrein groeiden mee met het bedrijf. Zo werd er in 2011 een nieuw kantoor in hooibergvorm gebouwd en in 2012 een nieuwe loods met drie verdiepingen om ruimte te creëren zonder de de grenzen van het bouwblok te overschrijden. In 2017 werd één van de loodsen door brand deels verwoest. De herbouw duurde een jaar.
