De zaaicombinatie bestaat uit een woeler die de grond waar de maïsrijen komen 20 tot maximaal 45 centimeter diep lostrekt. De woelertand mengt de grond door zijn rechte vorm niet, maar heft bodemverdichting op en breekt storende lagen en oude ploegzolen open. Door de bodem in de rij los te woelen, wortelt het gewas gemakkelijk dieper.
Daarna vormen twee elementen aan beide zijden van de rijen de rug. De eerder uitgereden meststoffen komen zo in de rug terecht. Doordat de grond tussen de rijen alleen oppervlakkig wordt bewerkt, trekt oppervlaktewater via de rug in de bodem. De voedingsstoffen worden daardoor naar de wortels van de plant geleid in plaats van dat de wortels op zoek moeten naar de voedingsstoffen. De rug wordt stevig aangedrukt met gietstalen rollen, die zorgen voor een goede vastlegging van de rug. Vervolgens worden de ruggen met een maïszaaimachine ingezaaid.
Evers geeft aan dat uit onderzoeken is gebleken dat het wortelgewicht van maïs op ruggen zo’n 25 procent hoger is dan het wortelgewicht bij conventionele teelt. Uiteindelijk leidt dit tot een duurzame maïsoogst. In Nederland is maïs zaaien in ruggen betrekkelijk nieuw. Voor deze wijze van zaaien worden een aantal voordelen aangedragen. Zo is er meer zekerheid van een goede maïsopbrengst, blijft de organische stof door de niet-kerende grondbewerking boven in de bouwvoor, worden water en minerale voedingstoffen beter benut en vindt er minder verdamping van water plaats. Ook warmt de grond op de ruggen sneller op, wat vroeg(er) zaaien mogelijk maakt. Het gewas wortelt beter en dieper in de rij, heeft een actiever wortelstelsel en is daardoor minder gevoelig voor stress. Bij extreme regenval blijft het water tussen de rijen staan en staat de maïsplant droog op de rug. Verder heeft de bodem een zeer goed draagvermogen, omdat de grond tussen de rijen niet intensief wordt bewerkt. Vooral bij extreme weercondities (zoals overvloedige regen en droogte) moet het zaaien in ruggen dus grote voordelen opleveren.
