Al na enkele dagen werken op het kantoor in Nijkerk is Leo De Boer onder de indruk van de organisatie. “Ik vind het mooi dat ik hier de cultuur van de sector direct terugzie. De medewerkers zijn hier enorm toegewijd aan de branche. Dat geldt voor al onze onderdelen. Er is een open cultuur, waar zaken tegenover elkaar worden uitgesproken. Zaken worden snel opgepakt, want net als in de branche moet er snel worden geacteerd als er kansen of mogelijkheden zijn, maar net zo goed moeten er problemen worden opgelost.”
Er is een enorm gebrek aan uitvoeringskracht bij de centrale overheid en grote organisaties
De Boer is wel iets gewend, want voordat hij bij Cumela kwam, werkte hij voor VNO-NCW, onder andere als directeur Organisatie en Business. Het grote verschil dat hij constateert, heeft direct te maken met de koepelrol die VNO-NCW heeft. “Zij werkt vooral op politiek niveau en dat zie je dan ook terug in de organisatie. Medewerkers zijn gewend om in die ambtelijke politieke omgeving te werken. Het is daardoor ook vaak wat abstracter”, aldus De Boer. Voor VNO-NCW werkte hij bij het Verbond van Verzekeraars. “Daar leerde ik lobbyen.”
Terug naar de roots
De stap naar Cumela is voor hem een stap terug naar de wereld van het midden- en kleinbedrijf. “Feitelijk ga ik daarmee terug naar mijn roots, want ik ben groot geworden in het timmerbedrijf van mijn vader. Daar heb ik de mores van het mkb leren kennen, met zorgen over werk, winst en verlies en personeel en geen tijd voor vakantie. Daar heb ik ook gezien wat echt werken betekent. Dat precies om 10.00 uur de schaft begint en dat je precies dertien minuten later weer aan het werk gaat. Dat was heel vormend voor mij als jonge jongen.”
Het is een achtergrond die hij nog altijd meeneemt en ziet als een belangrijke uitdaging in de belangenbehartiging. “Daarin deel ik het adagium van Jacco Vonhof van MKB Nederland dat je eerst geld moet verdienen voordat je het kunt verdelen. Dat mis ik nog wel eens in de politiek en het publieke denken. Ze vergeten dat het geld dat ze willen uitgeven eerst wel moet worden verdiend op de werkvloer waar echt nog dingen worden gemaakt, of het nu een machine is van ASML of een fabrieksterrein dat bouwrijp wordt gemaakt.”
Hij ergert zich daarom aan de huidige discussie over het minimumloon. “Het is te gemakkelijk om de rekening daarvan maar bij het bedrijfsleven te leggen, want daar werken die mensen. Als je wilt dat werknemers meer overhouden, zou je ook kunnen kijken hoe je de lasten kunt verlagen. Al was het maar op overwerk, want het is toch verschrikkelijk hoe de wil om te werken wordt afgestraft als je ziet wat iemand daarvan overhoudt.”
Oplossingen bieden
Daarin is De Boer een medestander van de beoogde nieuwe voorzitter van Cumela, Carolien van Vliet. Zij heeft de arbeidsmarkt al als een speerpunt benoemd voor haar periode straks als voorzitter. Met Carolien van Vliet is ook een van de mensen genoemd die voor hem aanleiding waren om over te stappen naar Cumela. “Ik vind het belangrijk dat een voorzitter van een vereniging uit het bedrijfsleven zelf komt. Die is authentiek en kent de bedrijfstak, dat geeft vertrouwen. Het is ook onzin dat je bijvoorbeeld een afzwaaiend Kamerlid nodig hebt om in Den Haag deuren te openen. Ik weet uit ervaring dat voor iedereen de deur open gaat, zeker als je een goed verhaal hebt en precies weet wat maatregelen in de praktijk betekenen. Waarbij het enorm helpt als je zelf dan ook een oplossing hebt en dat is precies waar deze bedrijfstak om bekend staat. De afgelopen twaalf jaar heeft Cumela daarin met Wim van Mourik een prachtig boegbeeld gehad.”
Voor cumelabedrijven ziet hij in het bieden van oplossingen de komende jaren een grote rol. “Het is soms vervreemdend om te zien hoe mensen met hun handen in het haar zitten als er werkelijk zaken moeten worden uitgevoerd. Daar ligt voor onze sector een enorm goed toekomstperspectief, zeker als Den Haag tot echte keuzes weet te komen. Denk aan alle kwesties op het terrein van voedsel, water, energie en infra. De politiek staat voor grote keuzes. Daarna zijn wij en andere sectoren aan zet. Er is namelijk een enorm gebrek aan uitvoeringskracht bij de centrale overheid en grote organisaties. Mensen daar weten vaak niet meer hoe ze het werk moeten organiseren. Ik heb het zelf meegemaakt in coronatijd. De overheid slaagde er niet in om teststraten te maken. Toen kwam ze bij VNO-NCW en ben ik aan de slag gegaan. Binnen enkele weken hadden we toen alles geregeld: locaties, tenten, tafels, computers en personeel.”
Als je achteraf moet schreeuwen dat er foute maatregelen worden genomen, heb je vooraf je werk niet goed gedaan
Hij voorspelt dat dit straks weer gaat gebeuren. “Voor de energietransitie moet er enorm veel werk worden verzet. Dat komt vanzelf naar ons toe, als we maar laten zien dat we er klaar voor zijn. Dat moeten we ook aan de jeugd laten zien, want daar zit ook een van onze problemen: het zorgen voor voldoende personeel. Daarom moeten we ons bij hen goed positioneren als een bedrijfstak waar met moderne machines wordt gewerkt, waar je kunt leren en waar innovaties worden omarmd. Dan ben je ook aantrekkelijk.”
Werken aan bekendheid
Om de bedrijfstak bekend te maken, ziet hij ook een rol voor Cumela. “De organisatie hoort in Nederland qua grootte tot de top-twintig van brancheverenigingen, maar is te weinig bekend. Daar zullen we op allerlei manieren aan moeten werken. In de gewone publiciteit, maar vooral ook in Den Haag, want daar is het belangrijk dat je op de juiste momenten op de juiste plek aan tafel zit. Alleen zo kun je tijdig het beleid vanuit een sectorvisie beïnvloeden. Ik vind namelijk dat je als je achteraf moet schreeuwen dat er foute maatregelen worden genomen, je vooraf je werk niet goed hebt gedaan.”
De Boer hecht daarom enorm aan samenwerking, zowel binnen als buiten de organisatie, want niet voor niets is zijn motto ‘Eenheid is een kracht’. “Intern weet je dat bedrijven soms verschillende belangen hebben - er is nu eenmaal verschil tussen agrarisch en grondverzet, groot en klein - maar samen werk je aan een gezonde bedrijfstak. Naar buiten moet je daar waar mogelijk samen met andere organisaties optrekken en het liefst echt samenwerken. Alleen zo kunnen we de grote vraagstukken van de komende tijd echt goed aanpakken.”
