De 6R is de allround-serie bij John Deere. Een 5R is al snel te klein en een 7R te groot, maar binnen de uit elf modellen bestaande serie van 6110R tot 6250R is altijd wel een passende maat te vinden. De 6215R verkoopt samen met de 6130-viercilinder en de 6155- en 6175-zescilinders het best. De verhouding tussen prijs, vermogen en grootte ligt vaak net wat gunstiger dan bij de andere 6R-modellen. Loonbedrijf Westra in Franeker kocht in 2017 vier identieke 6215R-trekkers tegelijk. Later volgden er nog eens negen, waarmee er nu dertien exact dezelfde 6215R-trekkers draaien. De rest van Westra’s vloot (totaal 25 trekkers) bestaat vooral uit exemplaren van New Holland en Case IH. Behalve in het agrarisch loonwerk is Westra ook actief in grondverzet en infra en verhuurt het bedrijf veel rijplaten. Over vier locaties verdeeld werken er zo’n zestig mensen. De reden dat Westra kiest voor dertien identieke trekkers? “Bij de planning is dat gewoon heel handig. Je hoeft nooit na te denken of een trekker wel of niet voor een klus of machine is in te zetten. De 6215R is compact met veel vermogen. De 6230R daarboven wordt alweer te groot. De 6215R kan voor elke machine en als je te veel vermogen bij je hebt, kun je ook gewoon gas terugnemen”, beredeneert Feite Westra.
Gemiddeld over 10.152 uur komt de 6215R uit op € 2,90 aan onderhoud per draaiuur. Een nette score
Digitaal onderhoud
Om een beeld te krijgen van de prestaties is de 6215R (de nummer 4 bij Westra) minutieus ontleed. Handig is dat dealer en importeur GroeNoord in Hallum daarvoor een schat aan data kan overleggen. Niet alleen de administratieve zaken als onderhoudshistorie, onderhoudscontract en een lease-overzicht, maar ook een realistische inruilwaarde, het verbruik en de kosten kwamen volledig en transparant op tafel. Genoeg fabrikanten kunnen of willen lang niet alle data overleggen. John Deere is vrij ver met digitale dienstverlening via telemetrie op de trekker. Daarbij hoort ook fleetmanagement. Duidelijk is gelijk dat nummer 4 in de data nergens afwijkt van zijn twaalf broeders. Tot slot is de 6215R nog eens opnieuw getest voor de vermogensmeter om te zien wat hij nu nog in zijn mars heeft.
Grofweg kostte het bezit en het onderhoud van deze trekker € 12,31 per uur
Strak in de lak
De trekker staat er na exact 10.152 uur nog strak bij. Behalve gebruikssporen is er amper schade te vinden. Een vloermat en een extra deurmat bekleden de cabine. Werkhandschoenen liggen klaar en de vetspuit en sleepketting reizen permanent mee in hun houders aan fronthef en trap. Behalve een Parrot-carkit zijn er een 27MC-bakkie én een mobilofoon met eigen kanaal aan boord. Wielen worden regelmatig verwisseld. Voor de zoutstrooidienst staat hij nu op 710/70R42-transportbanden. De trekker is in zijn eerste jaren veel ingezet voor de Veenhuis-tank en de mestpomp bij het sleepslangen. Na 9500 uur stapte de vaste chauffeur over naar een nieuwe trekker. Deze 6215R kreeg sindsdien wisselende chauffeurs en draaide veel met een silagewagen, een opraapwagen en een zestienkuubs gronddumper en werd ook ingezet voor overig landwerk. De boordcomputer registreerde 5057 uur – de helft van de draaiuren – als ‘in bedrijf’, ofwel niet in transport of stationair draaiend. 2004 uur werd geregistreerd als transport (twintig procent) en de motor draaide de rest (3011 uur) stationair. Een derde van de tijd stationair draaien lijkt veel, maar in de praktijk zijn er machines genoeg die tot de helft van hun uren stationair en dus werkloos diesel verstoken. Voor het warmdraaien of juist even afkoelen is het nuttig, maar een start-stopsysteem kan dus geld opleveren.
Leasen blijkt achteraf duurder dan kopen dankzij veel draaiuren, goed presteren en beperkte onderhoudskosten
10.707 liter stationair verbruikt
In totaal heeft de Deere 120.225 liter diesel verbruikt. Dat komt neer op gemiddeld 11,93 liter per uur. Het gemiddelde verbruik ‘in bedrijf’ was 14,17 liter per uur met in totaal 71.641 liter. Tijdens transport is er via de 50 km/u-AutoPowr-CVT-transmissie 37.875 liter gebruikt, met een gemiddelde van 18,85 liter per uur. De transmissie is voor de veiligheid en voor een lager verbruik begrensd op 40 km/u. Die snelheid wordt gehaald bij 1.380 toeren. Stationair verbruikte de trekker 3,56 liter per uur met een totaal van 10.707 liter. Gerekend met een dieselprijs van € 1,10 per liter is er dus € 11.777,- min of meer verloren gegaan. Slijtage en een AdBlue-verbruik van 0,32 liter per uur zijn daarbij niet meegerekend. In totaal heeft de trekker volgens de boordcomputer 3213 liter AdBlue verbruikt. De John Deere heeft zijn dieselpartikelfilter daarbij 101 keer geregenereerd door meer brandstof in te spuiten. Hij doet dit elke honderd uur, maar dat kost een te verwaarlozen hoeveelheid diesel. Het gemiddelde toerental was tijdens het transport 1.483 toeren en in het werk 1.368 toeren. Echt zwaar belast is de trekker niet vaak geweest, getuige de hoogste gemiddelde belasting van 49 procent, tijdens transport. Met de begrenzing erop lag de gemiddelde snelheid tijdens transport toch nog op 34 km/u. Verdeeld over het aantal uren tijdens veldwerk is de gemiddelde snelheid 13,8 km/u. Tijdens het werk had de trekker het met 41 procent belasting nog vrij gemakkelijk.
Meer pk’s bij vermogensmeting
Om te zien wat de trekker na die 10.000 uur nog kan, is hij nog even voor de AHS-vermogensmeter gezet. De 6,8-liter-zescilinder moet volgens het boekje nieuw aan de aftakas 145 kW (197 pk) afgeven en met boost (IPM) wordt dat 162 kW (221 pk). Het blijkt dat de trekker, afhankelijk van de kalibratie, werkelijk niets heeft ingeleverd en een nette 148 kW (202 pk) levert. Met ingeschakelde boost is dat 163 kW (222 pk.), iets meer dan volgens het boekje. Die boost heeft de 6215R niet vaak nodig gehad. Slechts 527 uur lang werd de boost ingeschakeld. Het aftakasvermogen is vooral via de achterste aftakas afgegeven. Deze was 2636 uur ingeschakeld en stond 7421 uur uit. De frontaftakas is maar 128 uur gebruikt. Mooie details die de telemetrie ook prijsgeeft, zijn het aantal uren dat met de voorwielaandrijving aan is gereden (3047 uur), het differentieelslot is gebruikt (slechts 4,14 uur) en AutoTrac is gebruikt (478 uur). Kijk in tabel 3 ook naar de percentages wielslip gedurende de 1620 uur in het trekkerleven. Goed belasten en het gewicht verdelen, is veel waard. In totaal 100 uur lang was er meer dan achttien procent wielslip en kwam het vermogen dus niet op de grond.
