Einde accijnsverlaging: hoe ga je daarmee om?

We hebben eerder al artikelen geschreven over het doorbelasten van hoge brandstofprijzen en materiaalprijzen en het gebruik van een brandstoftoeslag. De regels en tips die in deze artikelen worden aangestipt zijn ook van toepassing voor de stijging van brandstofprijzen per 1 juli 2023. Ga dus in gesprek met je opdrachtgever, onderzoek of er een indexeringsregeling/risicoregeling van toepassing is op het contract of, als vangnet, verwijs naar de bepalingen over onvoorziene of kostenverhogende omstandigheden uit het Burgerlijk Wetboek / UAV 2012. 

Onvoorziene omstandigheden?

Belangrijk om te weten is dat voor een beroep op onvoorziene of kostenverhogende omstandigheden wordt vereist dat sprake is van omstandigheden die niet waren te voorzien. Inmiddels hebben zowel de Raad van Arbitrage in bouwgeschillen als de rechtspraak bevestigd dat de oorlog in Oekraïne zo’n onvoorziene omstandigheid is die – mits aan alle andere eisen wordt voldaan – recht geeft op bijbetaling. Contracten die zijn gesloten vóór die tijd zouden hier dus nog steeds (of opnieuw) een beroep kunnen doen.  

Bij alle contracten die zijn gesloten ná de start van de oorlog was al duidelijk dat de brandstofprijzen flink zouden kunnen gaan schommelen. Ook was bij het aankondigen van de accijnsverlaging in maart 2022 al direct duidelijk dat het om een tijdelijke maatregel zou gaan, die zelfs nog is verlengd voor de periode van 1 januari 2023 tot en met 30 juni 2023. Zowel de schommelende brandstofprijzen als de accijnsverlaging zijn dus geen onvoorziene omstandigheid in contracten die sinds eind februari 2022 zijn gesloten. Een beroep op par. 47 UAV of 7:753 BW om de verhoogde brandstofprijzen via deze weg te verhalen op een opdrachtgever lijkt dan ook geen optie.