Van Doorn uit Geldermalsen werkt met 25 veeg-zuigwagens door heel Nederland. Voor klanten als Rijkswaterstaat, provincies en gemeenten regelt het bedrijf de aanleg, het beheer en het onderhoud van infrastructuur en een calamiteitendienst en asfaltreparaties.
Het familiebedrijf kocht bij importeur Terberg Matec Nederland twee elektrisch aangedreven veeg-zuigwagens van het merk Bucher. Een investering van grofweg vijf ton, terwijl een dieseluitvoering de helft kost. “In principe kan de wagen acht uur vegen of 200 kilometer rijden op één acculading, maar beide kan niet, dus in het werk moet je er rekening mee houden”, vertelt bedrijfsleider Berthil van Doorn. “Als de wagen kan opladen in de buurt van het werk hebben we na een dag vegen nog dertig tot veertig procent acculading over. Het maakt veel verschil of dat continu vegen is of per saldo maar vier tot vijf uur per dag, zoals bij het repareren van asfaltvakken.”
De eerste wagen heeft een vaste klus op de Groene Boog in Rotterdam en kan altijd opladen bij de keet. De tweede wordt los verhuurd, en lang niet altijd waar elektrische inzet een eis is. “We doen zo wel veel ervaring op. Zodra we een contract binnenhalen waarbij zero-emissie een eis is, kunnen we deze wagen direct inzetten. Als je zo’n wagen dan niet hebt, kun je hem ook niet verkopen.”
Zachtjes zuigen
De allerbelangrijkste voorwaarde voor succes is een enthousiaste en vakbekwame chauffeur. “Iemand die niet kundig is of die het niks vindt, kun je elke dag wel naar huis slepen met een lege accu”, lacht Berthil van Doorn. Joan Bus is die enthousiaste chauffeur. Hij geeft aan dat hij vooraf altijd wat meer informatie moet hebben over de klus, zoals hoe ver de losplek van het veegwerk is en welk materiaal er te vegen is. “De eerste dag op een klus ben ik wat voorzichtiger, maar als je eenmaal weet dat je gemakkelijk het einde van de dag haalt, kun je de dagen erna sneller werken.”
Iemand die niet kundig is of die het niks vindt, kun je elke dag wel naar huis slepen met een lege accu
De ventilator is het belangrijkste instrument om energie te sparen. Bij diesels staat deze altijd op tachtig tot honderd procent kracht. Dat blijkt vaak onnodig. “Het lijkt mooi als het vuil twintig centimeter voor de zuigmond al weg is, maar op dertig procent kan deze ventilator ook veel opzuigen. Blad is met nog minder toeren naar binnen te werken. Alleen voor zware asfaltresten zet ik de ventilator dan tijdelijk op bijvoorbeeld veertig procent. Zo zit ik de hele dag aan die knop te draaien, wat collega’s op een diesel niet vaak doen.”
Bij het vegen van straten rijdt Joan eerst met dertig procent ventilatiekracht het blad bij elkaar zonder valse lucht te zuigen en gaat dan een tweede keer met meer kracht terug voor het zand. Dan nog is hij zuiniger dan met één werkgang op volle kracht.
Zachtjes zuigen heeft ook zijn keerzijde. Zo kunnen er nog resten in de zuigpijp zitten die na het stoppen van de machine terug op het wegdek vallen. “Ik heb geleerd nu eerst toeren te maken om dat weer op te zuigen”, zegt Joan. Te hard zuigen kan ook het ventilatierooster verstoppen, maar bij te zacht zuigen ligt alles voorin in de bak en lijkt hij eerder vol. “Daarom kip ik nu een paar keer, zodat alles achterin ligt en de bak wel goed vol zuigt met weinig kracht.”
Binnendoor zuiniger dan snelweg
Ook op de weg houdt Joan rekening met zijn accu. “Rustig optrekken en anticiperen op wat er 300 meter voor je gebeurt en op tijd het gas loslaten, regenereert weer energie bij het afremmen”, zegt hij. Joan maakte één keer mee dat hij op een klus onverwacht veel moest vegen, hij voortijdig naar huis moest en de asfaltfrees daarmee alleen liet. “Ik ben toen helemaal binnendoor gereden met 50 tot 60 km/u. Dat is veel zuiniger dan constant 90 km/u op de snelweg.”
Ik ben nog nooit langs de weg komen te staan zonder diesel, dus waarom wel met een lege accu?
Een app op de telefoon van Joan geeft aan waar de autolaadpalen staan voor noodgevallen. Bang die ooit nodig te hebben, is hij niet. “Je ziet aan de acculading wat er gebeurt. Ik ben ook nog nooit langs de weg komen te staan zonder diesel, dus waarom wel met een lege accu? Het enige verschil is dat stekkeren een uur kost en tanken vijf minuten.”
Joan geniet vooral van het werk in stilte en het zuinig omgaan met zijn accu. Critici pareert hij steevast met een anekdote: “Mijn opa kocht als eerste een trekker. Buren zeiden toen dat hij beter een goed paard had kunnen kopen. We weten hoe dat is afgelopen. Zo gaat het ook met elektrische wagens.”
