Het beeld van de stoelendans kwam bij ons op toen de serie verhalen over het thema verduurzaming die we in aanloop naar de Bauma maakten vorm begon te krijgen. Ook in onze sector zijn steeds meer bedrijven bezig met het overschakelen op CO2-neutraal werkmaterieel. Het betekent in de meeste gevallen batterij-elektrische machines aanschaffen en daarmee aan het werk gaan. Machines waarvoor nu nog stoelen genoeg zijn, want opdrachtgevers willen graag dat je emissieloos komt werken. Als er al sprake is van een stoelendans, dan is dat bij de machineaanbieders, waar veel meer vraag is naar materieel dan er nu beschikbaar is. Dat komt vooral doordat die elektrische machines bijna uitsluitend afkomstig zijn van bedrijven in Nederland die conventioneel materieel ombouwen. De fabrikanten zelf lijken af te wachten.
Dat kan voor een deel van de vloot snel veranderen. Een rondgang op de IAA, de internationale beurs voor transportvoertuigen, leert dat de factor techniek bij deze voertuigen de ontbrekende schakel niet meer is. De truckwereld loopt hierbij voorop en ongetwijfeld zullen de bouwmachines de komende jaren volgen. Daarbij blijft het de vraag of het batterij-elektrische oplossingen worden of toch alternatieven, zoals machines die draaien op waterstof. Voorlopig lijkt het erop dat beide zich zullen moeten ontwikkelen om de doelstellingen te halen. Op termijn zullen er dus wel voldoende stoelen c.q. machines zijn om iedereen een plekje te kunnen geven.
Dan hebben we echter nog het probleem met de muziek, want een stoelendans is alleen leuk als de muziekinstallatie blijft werken. Daarvoor heb je energie nodig, net zoals we die ook nodig hebben om die elektrische machines hun rondjes te laten draaien. Een hele uitdaging, want onze stoelendans vindt nu eenmaal vaak plaats in afgelegen gebieden. De truckfabrikanten hebben het dan nog relatief gemakkelijk, want zij weten waar het laadstation nodig is. Niet voor niets kondigden enkele grote internationale truckmerken op de IAA aan dat zij gezamenlijk werken aan een snellaadnetwerk langs de snelwegen. Wel lopen zij ook tegen het knelpunt aan dat je daar dan wel stroom nodig bent.
Voor onze sector, met veel werk in het buitengebied, is het zorgen voor muziek nog een grotere uitdaging, want daarvoor zal de overheid een plan moeten maken en ook tot uitvoering moeten brengen. Met traag werkende netbeheerders, tegenstribbelende vergunningverleners en een gebrek aan personeel is dat een grote uitdaging. Wij vrezen dat we straks de stoelen klaar hebben staan, maar dat de muziek ontbreekt. Natuurlijk kun je als bedrijf je eigen muziek meenemen, maar dat betekent nog minder efficiëntie, omdat je dan met elektrische trucks batterijen naar de machine moet brengen.
Het wordt tijd dat de overheid zich realiseert dat het wel een feestje organiseert, dat wij de stoelen wel meebrengen, maar dat er ook muziek moet zijn. Anders wordt het namelijk een treurig partijtje.
Team Grondig,
Gert, Marijke, Toon, Herma, Lisette
