Alleen fietsen is heerlijk. Ik kan dan mijn eigen tempo en route bepalen. In 2018 ben ik daar op vakantie in het mooie heuvelachtige Toscane van afgestapt en ben ik aangehaakt bij een groepje mountainbikende Nederlandse campinggasten. In de groep zat een sterke klimmer, die iedereen meenam in de jacht naar de top. Zakte je terug, dan reed hij naast je en praatte hij je naar boven. Dit zorgde ervoor dat uiteindelijk iedereen een topgemiddelde reed.
Er was ook een kei in het afdalen. Hij kende de routes goed en remde op tijd. Door op hem te letten, maakten we allemaal fantastische snelle afdalingen over moeilijke paden met keien en watergaten die ik zelf links zou laten liggen.
De soigneur kende de leuke Italiaanse cafeetjes voor de broodnodige koolhydraten en cappuccino’s. De navigator zorgde ervoor dat we op ontzettend mooie gravelwegen en eeuwenoude Romeinse wegen reden. We voelden ons deelnemers aan de legendarische Strade Bianche.
Afgelopen periode moest ik tijdens een bedrijfsbezoek weer aan mijn vakantie denken. Tijdens ons gesprek spraken we over samenwerking. Is dat de toekomst? Kun je machines en kennis delen en hebben collega’s en klanten er voordeel van? Het antwoord van die ondernemer was een volmondig ja. Hij maakt deel uit van een groep ondernemers die onderling hun kennis delen. Hierdoor werken ze slimmer en krijgen klanten een goed advies. Ze delen machines, waardoor de benutting toeneemt. Ze ontmoeten elkaar, waardoor ze ook op nieuwe ontwikkelingen stuiten. Ik denk dat samenwerken - net als met fietsen - een goede kans biedt om ervoor te zorgen dat dingen slimmer en sneller kunnen en dat uiteindelijk iedereen - Cumela-lid én klant - er sterker van wordt. Ga eens samen fietsen met je collega!
